29 april, 2001 - Posthoornkerk, Amsterdam


CONCERT XXIII
Previous Concert       Next Concert


presenteert





CONCERTEN TOT EN MET ALL STARS







Programma




Noam Sheriff - For Ella... (1991)
     Ruth Rose, piano

Mark Williams - Music in two movements (2001)
1. Sarabande
2. Invention
     Ruth Rose, piano

Mark Williams - Grands Pliés (1999)
     Ruth Rose, piano
     Lydia Forbes, viool
     John Addison, cello

Fredrick Kaufman - Metamorphosis (1981)
1. moderato
2. andante
3. presto
     Ruth Rose, piano

Martijn Voorvelt - Raging, building (1994)
     Ruth Rose, piano
     Lydia Forbes, viool


Pauze


Ned McGowan - Me and My Girl
     Ned McGowan, contrabasfluit

Edison Denisov - Sonata
     Laura Carmichael, klarinet

Ned McGowan - Ios Duo
     Ned McGowan, fluit
     Laura Carmichael, klarinet















Toelichtingen





Noam Sheriff - For Ella

This "album leaf" was primarily commissioned for the Rubinstein international piano competition, is actually dedicated to my wife Ella. It is a kind of a deja-vu and has multiple layers of our stream of consciousness. It is short and missleadingly easy. I always had in mind the last page of joyce's ulysses. Certain citations are of course very obvious. "Fur elise" and in the middle section, which is akind of "laendler", some "tristanic" shades (martijn, misschien kun je een "hint" geven over de fur elise zonder dat meteen weg te geven...).



Mark Williams - Music in two Movements
1. Invention
2. Sarabande

The invention is also based on a scale that disdains the octave. Its rhythmic life grows from its own intervals as it is "born" from a chromatic cascade. The piece is a constant canonic tumbling, and rhythmic friction constantly grows as does tonal disjunction. The initial descent is gradually chopped into pieces, reversed, then regained.

Sarabande: this is played with the pedal half-down and is an example of something I call a "fragmentation canon". The pianist should play it pointillistically, allowing the phantom "voices" to emerge from the broken surface. The pedal should be down only enough to lend a half-choked resonance, like a weak harp.



Mark Williams - Grands Plies

This is a constant sweeping up through transformations of a warped, non-octave scale. An irregular rhythm arises as the scale bumps into the open strings. The trio travels through ever more distant "keys" until at length the strings dare to jump outside the grid. The motion is like a dancer at the barre bending down, down, yet striving always upward, sensing the gradual approach of perfection.



Martijn Voorvelt - Raging, building

In 1994 was ik erg onder de indruk van een lezing door de Britse componist Nigel Osborne, die contact had met de kunstenaars van het geteisterde Sarajevo. Kunst was voor de inwoners van Sarajevo even onmisbaar als voedsel, water en medicijnen, een vitale laatste strohalm. Het was een laatste bewijs van hun eigen bestaan en hun eigen identiteit, van een harde kern die de meest onuitsprekelijke vormen van destructie overleeft. Osborne liet dia1s zien van Bosnische kunstwerken. Sculpturen gemaakt van granaatscherven en gebroken glas wezen vurig omhoog. Ze waren behalve ontroerend vooral opvallend krachtig.

De titel verwijst naar vuur: het vuur van de oorlog (destructief: raging), en het vuur dat in mensen brandt (constructief: building). De toon d en een kort, puntig motiefje van vier noten vormen de harde kern1 die tracht voort te bestaan, maar steeds als de muziek werkelijk vorm begint aan te nemen is er sprake van verwoesting. Halverwege, als de destructie een climax bereikt heeft, moet er vanuit het niets opnieuw begonnen worden. Via een stijlbreuk begint dan een statische elegie, vrijwel geheel opgebouwd uit bovengenoemde bouwstenen, steeds weer herhaald in verschillende configuraties. Geleidelijk groeit het viernoot-motiefje aan tot vijf noten. Met geduld en acceptatie van het eigen verleden wordt uit de brokstukken van het verleden iets geheel nieuws gebouwd.



Frederick Kaufman - Metamorphosis

The entire work is derived from the opening motifs of the 1st movement and evolves into a sassy fugal effect in the 3rd movement which is a combination of Mahlereque feelings, Baroque counterpoint and jazz overtones. The 2nd movement has a blues-like grace-note motif that everything comes back to after repeated whimsical flashes.







Concerten Tot en Met is een aangenaam chaotische concertserie, georganiseerd door componisten aan het begin van hun carrière waar talentvolle jonge musici de kans krijgen om het werk van hun favoriete componisten te spelen, op voorwaarde dat de organiserende componisten ook favoriet zijn. De meest uiteenlopende concerten zijn het gevolg. Op de concerten van Concerten Tot en Met zijn regelmatig werken te horen geweest van Martijn Voorvelt, Cynthie van Eijden, Rocco Havelaar, Rozalie Hirs, Samuel Vriezen, Cléo Palacio-Quentin, Ruediger Meyer, Toek Numan, Andrew Stewart, Brian Ferneyhough, Witold Lutoslawski, Morton Feldman, John Cage, Johannes Brahms, Dante Oei, Richard Barrett, Petros Ovsepyan, Toon Vandevorst, Mark Williams, Emily Doolittle, Ketty Nez, Martijn Padding, Benedict Weisser, Kristoffer Zegers en vele anderen. Er waren concerten met het Zephyr Kwartet, Ensemble Insomnio, het Amsterdams Kwintet, Malle Symen blokfluitkwartet, Daniel Rowland en Bernd Brackman, Dante Oei, Carl Rosman. Er waren concerten met kinderensembles, multi-mediaconcerten, installaties, improvisaties en electronische muziek.

Concert XXIV zal plaatsvinden op 27 Mei en bevat werken en improvisaties van en door Marion von Tilzer, Michael Roerby, Rudolf Nottrot en Rob Armus. Concert XXV zal plaatsvinden op 3 Juni met het Fibonnaci Trio, een pianotrio uit Montréal met werken van o.a. Pascal Dusapin, Guus Jansen en nieuwe stukken van Martijn Voorvelt en Samuel Vriezen.



Meningen

De Bruyn vindt van niet.
De hond heeft flinke trek,
maar Mevrouw vraagt zich af
of dat alles wel nodig is.
Dat gaat de hond te ver!
De Bruyn vindt van niet.


home page / concerten by number / artists / tot en met / catalogue / email